Pochwal dziecko za to, że odważyło się o tym powiedzieć. Zapewnij je, że nie jest samo – wiele osób w pewnym momencie doświadcza zastraszania. Podkreśl, że to prześladowca zachowuje się źle, a nie dziecko. Zapewnij dziecko, że wspólnie zastanowicie się, co należy zrobić w tej sytuacji i wspólnie rozważycie wszystkie subtelności.
Reklama
Czasami starsze rodzeństwo lub przyjaciel może pomóc w poradzeniu sobie z sytuacją. Twoja córka może skorzystać na tym, że usłyszy, jak jej starsza siostra, którą ubóstwia, dokuczała jej z powodu aparatu na zęby i jak sobie z tym poradziła. Starsze rodzeństwo lub przyjaciółka może również dać wgląd w to, co dzieje się w szkole lub w miejscu, w którym dochodzi do nękania, i pomóc w znalezieniu lepszego rozwiązania.
Potraktuj poważnie, gdy dziecko mówi, że znęcanie się nasili się, jeśli prześladowca dowie się, że dziecko ci o tym powiedziało. Czasami pomocne jest skontaktowanie się z rodzicami znęcającego się. W innych przypadkach warto w pierwszej kolejności skontaktować się z nauczycielem lub dyrektorem szkoły. Jeśli wypróbowałeś już te metody i nadal chcesz porozmawiać z rodzicami znęcającego się dziecka, zrób to w formalnym otoczeniu, na przykład w obecności dyrektora szkoły.
W wielu krajach obowiązują przepisy i regulacje dotyczące znęcania się. Informacje na ten temat można uzyskać od władz lokalnych. W niektórych przypadkach, jeśli masz poważne obawy o bezpieczeństwo swojego dziecka, konieczne może być skontaktowanie się z organami ścigania.
