Regularne ulewne deszcze i burze wyrzeźbiły w miękkiej skale skomplikowany wzór licznych wąwozów przypominających ostrza. Podczas deszczu przepływają przez nie strumienie wody – wydaje się, jakby same skały wpadały do morza w białawych strumieniach, rozlewając się po czarnym piasku lawy.
Reklama
Ze względu na zawartość metali i magnetytu piasek jest tak ciężki, że nawet najsilniejszy sztorm nie jest w stanie ściągnąć go w głębiny. W ten sposób minerał ten gromadzi się na plażach. Przewodnicy z pewnością rozbawią podróżników ciekawą sztuczką, zamieniając zwykły magnes w podobiznę jeżowca. W tym celu kawałek magnesu jest dociskany do piasku i w ciągu kilku sekund wyrastają z niego setki „igieł”.
Sam piasek magnetytowy nie jest tak rzadki, można go zobaczyć w Gruzji, Bułgarii, Anglii, a w Rosji – na Krymie na wybrzeżu Morza Azowskiego. Ale na Południowych Kurylach jest go najwięcej – tutaj znajdują się setki milionów ton światowych rezerw piasku tytanowo-magnetytowego.
Czerń piasku spektakularnie kontrastuje z bielą skał, przyciągając fanów fotografii krajobrazowej i kręcenia filmów. Jednak ci, którzy chcą nagrywać wideo z drona, będą musieli zachować ostrożność.
Jeśli wystrzelisz drona bezpośrednio z ziemi, magnetyczne ziarna piasku nieuchronnie wnikną w urządzenie i całkowicie je unieruchomią. Dlatego drony w White Rocks można uruchamiać tylko ręcznie.
Przy zachowaniu odpowiedniej ostrożności wszystko będzie dobrze. Poza tym, takich widoków nie można nakręcić nigdzie indziej – ogromna przestrzeń, kosmiczne krajobrazy i ani żywej duszy w pobliżu.
